ترس، اعتماد به نفس پایین و اضطراب، موانع اصلی بر سر راه رسیدن خیلی از ما به اهداف‌مان است. وقتی برای خودمان هدفی تعیین می‌کنیم همین مسائل در ما احساسات ناخوشایندی را ایجاد می‌کنند  به طوری که دیگر نمی‌توانیم قدم از قدم برداریم. اما چه می‌شود اگر این حس‌ها را کنار بگذاریم و بعد راه خودمان را ادامه دهیم؟ برای کنار گذاشتن الگوهای رفتاری غلط، همیشه راه‌هایی هستند که به میان‌برهایی برای رسیدن به اهداف ما تبدیل می‌شوند.

درمان می‌تواند نشانه‌های PTSD را ضعیف‌تر و محدودتر کند و توانایی فرد، برای مدیریت احساسات مربوط به واقعه فاجعه بار را افزایش دهد.

چکیده
این مطالعه با هــدف بررسـی متـون مربـوط بـه ویژگی های افراد دچار اختلال استرس پس ازحادثه(PTSD )، کاهش نشانه‌های جسمانی و احساسی، جهت بهبود عملکرد روزانه و کمک به فرد برای مقابله با وقایع آغاز کننده این اختلال و روش های بررسی شده برای کاهش اثر مشکلات موجود انجام شده است.
روش: بررسی به شکل مروری بر متون موجود و پژوهش های انجام شده در این زمینه صورت گرفت.

یافته ها: درمان این بیماری سابق بر این دشوار و حتی غیر ممکن تلقی می شد،ولی در یک دهه اخیر با پیشرفت تکنیکهای درمانی روان شناختی،درمان این بیماری ممکن شده است،به این شرط که تشخیص درست و به موقع داده شود و روش رواندرمانی مناسب مورد استفاده قرار گیرد. برخی مطالعات پیشنهاد می کنند که مداخلات زودهنگام درباره افرادی که از فاجعه ای رنج می‌برند ممکن است برخی نشانه های PTSD را کاهش دهد و یا کلا از بروز آنها جلوگیری نماید.
نتیجه گیری: نشانه‌های PTSD به ندرت به طور کامل ناپدید می‌شوند، اما درمان می‌تواند آسیب دیدگان را برای مقابله‌های موثرتری در زندگی یاری نماید. درمان می‌تواند نشانه‌های PTSD را ضعیف‌تر و محدودتر کند و توانایی فرد، برای مدیریت احساسات مربوط به واقعه فاجعه بار را افزایش دهد. تحقیقات به سمت کشف عوامل دخیل در PTSD و یافتن درمان های جدید در حال انجام است .

آیا بیش از اندازه نگرانید؟ ممکن است در ناخودآگاهتان تصور می‌کنید اگر به اندازه کافی نگران باشید، می‌توانید از وقوع اتفاقات بد جلوگیری کنید. اما واقعیت این است که نگرانی تاثیراتی بر بدن دارد که ممکن است متعجبتان کند. وقتی نگرانی بیش از اندازه شود، ممکن است به احساس اضطراب بسیار زیاد تبدیل شود و حتی از نظر جسمی بیمارتان کند.

نتايج تحقيقات نشان مي دهد كه اضطراب امتحان مي تواند عملكرد تحصيلي دانش آموز را تحت تأثير قرار دهد و متقابلاً عملكرد تحصيلي نيز مي تواند باعث اضطراب امتحان در دانش آموزان گردد.

هنگامي كه فرد نسبت به كارآمدي، عملكرد، توانايي و استعداد خود در شرايط امتحان و يا در موقعيت هايي كه در آن ها مورد ارزشيابي قرار مي گيرد، دچار نگراني، تشويش و ترديد شود مي توان از اضطراب امتحان سخن گفت. برخي از دانش آموزان در هنگام امتحان به ويژه امتحانات سرنوشت ساز ( مثلاً امتحانات پايان ترم، امتحانات نهايي يا كنكور ) دچار تشويش شديد مي شوند. ضربان قلبشان تند مي زند، دست هايشان مي لرزد، عرق مي كنند و احساس مي كنند كه ذهن شان خالي شده است. وقتي كه سوالات امتحان را مي خوانند احساس مي كنند گيج شده اند و منظور سؤال را متوجه نمي شوند و فكر مي كنند همه ي آن چيزهايي را كه خوانده بودند فراموش كرده اند. در نهايت بعد از اين كه فشار زيادي را به ذهن خود مي آورند يا سؤال را بدون پاسخ رها مي كنند و يا پاسخ بي ربط و نادرستي مي نويسند. در اينجا آن ها به اهميت امتحان و عدم موفقيت خود مي انديشند و اين انديشه، اضطراب انان را بيشتر مي كند و عملكردشان را بيشتر تحت تأثير قرار مي دهد.

 از آنجا که سه ماهه اول بارداری سن پایه ای و حساس برای شکل گیری ارگان های حیاتی جنین است (از مغز تا کلیه، قلب و ...) بنابراین استرس مادر در این ماه ها می تواند جنین را در معرض مشکلات زیادی قرار بدهد. 

استرس ها به طور معمول به دو صورت مزمن و حاد اعمال می شوند. استرس های مزمن و مداوم با رشد جنین تداخل دارند. به نظر می رسد استرس های کوتاه مدت و گذرا تاثیر پایداری بر جنین ندارند. تاثیرات استرس های کوتاه مدت بارداری پس از تولد و قطع ارتباط خونی جنین و مادر به تدریج از بین می رود، یعنی تابع ژنتیک و سازمان روانی –ادراکیخودنوزادوکودکقرارمیگیرد. ولیاسترسهای طولانی مدت موجب تخریب و نارسایی های اساسی در رشد جنین می شوند.

تحقیقات نشان داده است که استرس های طولانی مدت می توانند موجب سقط زودهنگام، مرده زایی، وزن بسیار پایین هنگام تولد و زایمان های زودرس شوند. ضمن اینکه در کودک برای ابتلا به بیماری های روانی چون افسردگی، ناآرامی و بیش فعالی را فراهم می کند. برخی تحقیقات از افزایش جنب و جوش جنین در شکم مادر خبر داده اند. این مساله شاخص مهمی است که نشان می دهد استرس مادر موجب درک تجربه ناخوشایند در جنین می شود و از نظر فیزیولوژیک وی را ناآرام می کند

بیشتر والدین دنیای کودک را دنیایی پر از شور و نشاط و بدون هرگونه استرس و نگرانی می‌دانند و از آنجا که خودشان از فرزندانشان محافظت و مراقبت کرده و نیازهایشان را تامین می‌کنند، خیلی به عوامل استرس‌زا توجه ندارند.

در پاسخ به این پرسش که عوامل استرس‌‌زای کودکان چیست؟ باید گفت، عوامل گوناگونی مثل محیط خانواده، بیماری یا مرگ یکی از افراد خانواده، جدایی پدر و مادر از یکدیگر، ترس از تاریکی و... وجود دارد که می‌تواند باعث ایجاد استرس در کودکان شود، حتی کودکان کم سن و سال.

امّا انرژی‌زایی تنها خاصیتی که در موز وجود دارد، نیست. این میوه می‌تواند در پیشگیری یا غلبه بر تعدادی از بیماریها از جمله افسردگی موثر باشد.

بر طبق تحقیقات به عمل آمده توسط MIND (انجمن ملی سلامت روانی آمریکا) بر روی افرادی که دچار افسردگی بودند، بسیاری از آنان پس از خوردن یک موز، احساس خیلی بهتری پیدا کرده‌اند. دلیل این امر آن است که موز حاوی «تریپتوفان»، نوعی پروتئین است که بدن آن را به «سروتونین» تبدیل می‌کند و سروتونین نیز به نوبه خود، باعث آرامش و احساس خوشی بیشتر در انسان می گردد.

علاوه بر افسردگی، موز در موارد زیر نیز خواص قابل توجهی دارد:

استرس:
پتاسیم یک ماده معدنی ضروری برای بدن است که به طبیعی کردن ضربان قلب، اکسیژن رسانی به مغز و تنظیم تعادل سطح مایعات بدن کمک می‌کند. هنگامی که با استرس مواجه می‌شویم، سوخت و ساز بدنمان افزایش می‌یابد و در نتیجه، سطح پتاسیم بدنمان کاهش پیدا می‌کند. موز با مقدار زیاد پتاسیمی که دارد می‌تواند این تعادل را دوباره برقرار سازد.

سیستم اعصاب:
موز دارای مقدار زیادی ویتامین B است که باعث آرامش سیستم اعصاب می‌گردد.

عوارض پیش از قاعدگی:
ویتامین B6 موجود در موز، سطح گلوکز خون را تنظیم می‌کند و این امر، تأثیر مثبتی در بهبود حال فرد دارد.

کم خونی:
موز به دلیل مقدار زیاد آهنی که دارد، محرّک تولید هموگلوبین در خون می‌گردد و در نتیجه، در موارد کم خونی بسیار موثر است.

فشار خون:
این میوه منحصر به فرد گرمسیری، مقدار زیادی پتاسیم و در عین حال، مقدار کمی نمک دارد و در نتیجه، ابزار موثری برای مقابله با فشار خون بالاست. به همین دلیل است که FDA (سازمان غذا و داروی آمریکا) به تازگی به تولیدکنندگان موز اجازه داده است که به طور رسمی در مورد قابلیت موز در کاهش ریسک ابتلا به فشار خون و سکته مغزی تبلیغ کنند.

توان مغزی:
آزمایشی بر روی ۲۰۰ دانش‌آموز مدرسه تیکن‌هام در انگلستان صورت گرفته و در دوران امتحانات به آنها یک موز همراه صبحانه، یک موز در ساعت ۱۰ و یک موز همراه ناهار برای افزایش توان مغزی آنها داده شد. نتایج تحقیق نشان داد که این میوه سرشار از پتاسیم، دانش‌آموزان را هوشیارتر ساخته و به فرایند یادگیری آنها کمک کرده است.

یبوست:
موز با مقدار زیادی سلولز (فیبر) که دارد به تنظیم حالت عادی فعالیت روده کمک می کند و به حل مشکل بدون نیاز به ملین کمک می‌کند.

خُماری:
یکی از سریعترین روشهای رفع خماری و خمودگی، خوردن یک لیوان مخلوط شیر، موز و عسل است. موز معده را آرامش می‌بخشد و با کمک عسل، سطح قند خون را بالا می‌آورد و در همان حال، شیر نیز به تنظیم آب بدن کمک می‌کند.

سوزش معده:
موز دارای اثر آنتی اسید طبیعی در بدن است. بنابراین، خوردن موز باعث آرامش فعالیت معده می‌گردد.

نیش حشرات:
قسمت داخلی پوست موز را بر روی نیش حشرات بر روی پوستتان بمالید و اثر معجزه‌آسای آن را در رفع خارش و سوزش مشاهده کنید.

اضافه وزن ناشی از فشار کار:
مطالعات انجام شده در موسسه روان‌شناسی اطریش نشان داده است که فشارهای موجود در محیط کار، باعث مصرف مقدار زیادی خوراکیهای دم دستی نظیر شوکولات و چیپس می‌شود. پژوهشگران با بررسی پرونده ۵۰۰۰ بیمار بستری در بیمارستان‌ها دریافتند که اکثر چاقی‌ها در افرادی است که دارای کارهای پر استرس و پرفشار می‌باشند. این گزارش چنین نتیجه‌گیری می‌کند که برای جلوگیری از خوردن بی‌رویه، باید سطح قندخون توسط مصرف هر دو ساعت یکبار غذاهای سبکی که دارای کربوهیدرات زیاد هستند، کنترل و تثبیت گردد.

زخم معده:
موز به دلیل بافت نرمی که دارد به عنوان غذای رژیمی در اختلالات روده‌ای تجویز می‌گردد. موز تنها میوه خاصی است که می‌تواند در این گونه موارد خورده شود. موز همچنین اسید اضافی معده را به حال طبیعی در آورده و مانند یک آستر، جدار معده را پوشانده و باعث کاهش ناراحتی  می‌گردد.

کنترل دما:
در بسیاری از فرهنگ‌ها، موز به عنوان یک میوه «سرد» در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند دمای فیزیکی و نیز هیجانی زنان باردار را کاهش دهد. به عنوان مثال، در تایلند، زنان باردار برای اطمینان از این که بچه‌هایشان با درجه حرارت پائینی به دنیا آیند موز می‌خورند.

اختلالات فصلی ( SAD ):
موز می‌تواند به افرادی که دچار اختلالات فصلی (تغییر فصل) هستند کمک کند زیرا دارای «تریپتوفان» است که به طور طبیعی باعث بهبود حال می‌گردد.

ترک سیگار:
موز می‌تواند به کسانی که در تلاش برای ترک سیگارند کمک کند. ویتامین B6 و B12 ، پتاسیم و منیزیم موجود در موز به بدن در رهایی از اثرات کنار گذاشتن نیکوتین کمک می کند.

سکته مغزی:
بنا بر تحقیقات منتشر شده در «مجله پزشکی نیوانگلند»، خوردن موز به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی به طور مرتب، خطر مرگ در اثر سکته مغزی را تا ۴۰٪ کاهش می‌دهد.

زگیل:
کسانی که به مصرف داروهای طبیعی اعتقاد دارند برای از بین بردن زگیل، پوست موز را از طرف داخل بر روی آن قرار می‌دهند و آن را با دقت با یک نوار چسب می‌بندند تا پوست تکان بخورد!

بنابراین، موز یک شفابخش طبیعی برای بسیاری از بیماریهاست. موز در مقایسه با سیب، چهار برابر پروتئین بیشتر، دو برابر کربوهیدرات، سه برابر فسفر، پنج برابر ویتامین A و آهن، و دو برابر از سایر ویتامین‌ها و مواد معدنی دارد. از نظر پتاسیم نیز بسیار غنی است و شاید وقت آن است که جمله معروف «خوردن یک سیب در روز، دکتر را از شما دور می‌کند» به «خوردن یک موز در روز» تغییر داده شود.

در اين مطلب شما را با 4 تيپ شخصيتي پراسترس و شيوه شناخت آنها و راهكارهايي براي كمك به آنها آشنا مي‌كنيم.

بعضي‌ها هميشه اضطراب دارند، ممكن است اين اضطراب را نشان ندهند اما درون‌شان غوغايي است، اين هم تا حدود زیادی ناشي از تيپ شخصيتي آنهاست.  در اين مطلب شما را با 4 تيپ شخصيتي پراسترس و شيوه شناخت آنها و راهكارهايي براي كمك به آنها آشنا مي‌كنيم.